Nie wiem jak ty ale ja się zgubiłam.

Krew leci po palcach już jej nie zatrzymam.

Umysł płata figle, spać mi nie pozwala.

Więc siedzę na łóżku i w dal zaglądam.

Wiem, że nie powinnam ciągle o przyszłości myśleć

lecz jak żyć tu i teraz gdy życie się sypie?

W przyszłości leży lepszy świat.

Więc jak w nią nie patrzeć? 

Muszę wstać by wszystko odbudować.

Ale leżąc na samym dnie nie wiem jak wyjść.